داستان ما وقتی شروع شد که بالسام دو سال و نیمش بود و داشت در اتاق هال بازی میکرد و خودش رو به سمت پایین خم کرد, بدنش سفت شده بود, افتاد پایین و شروع کرد به لرزیدن. زنگ زدیم اورژانس و اونو سریع به بیمارستان منتقل کردیم. دکتر اورژانس به ما گفت احتمالا این اتفاق دوباره تکرار نخواهد شد. ولی باز هم تکرار شد و بعدش ما متوجه تغییرات دیگری شدیم. تشنج های جنرال کوچک دیگر اضافه شده بود. چون فقط من متوجه تشنج ها میشدم چند تا فیلم گرفتم و به دکتر نورولوژ نشون دادم و ایشون نوار مغز درخواست دادند. نوارمغز بالسام فعالیتهای تشنج رو نشون می داد. بعد اکثر مواقع خواب آلود بود ناراحت بنظر میرسید و همش به من چسبیده بود. تشنج های بالسام از نوع آتپیکال بود و نوعی تشنج فوکال رو نشون می داد. به همین دلیل سه تا نورولوژیست سندروم دوز رو رد کردند و مجبور شدیم تا هفت ماه دیگه برای تشخیص قطعی انتظار بکشیم. و درنهایت یکی ار نورولوژیست ها ما رو ب متخصص صرع ارجاع داد. نوار مغزهای بیشتر گرفته شد و درمان با رژیم اتکین-تغییر یافته و سدیم والپروایت را شروع کردیم.بالسام نه تنها بدون تشنج شد بلکه بالسام دوباره سرحال شد و رشد تکاملی خودش را از سر گرفت.