داستان ما وقتی شروع شد که بالسام دو سال و نیمش بود و داشت در اتاق هال بازی میکرد و خودش رو به سمت پایین خم کرد, بدنش سفت شده بود, افتاد پایین و شروع کرد به لرزیدن. زنگ زدیم اورژانس و اونو سریع به بیمارستان منتقل کردیم. دکتر اورژانس به ما گفت احتمالا این اتفاق دوباره تکرار نخواهد شد. ولی باز هم تکرار شد و بعدش ما متوجه تغییرات دیگری شدیم. تشنج های جنرال کوچک دیگر اضافه شده بود. چون فقط من متوجه تشنج ها میشدم چند تا فیلم گرفتم و به دکتر نورولوژ نشون دادم و ایشون نوار مغز درخواست دادند. نوارمغز بالسام فعالیتهای تشنج رو نشون می داد. بعد اکثر مواقع خواب آلود بود ناراحت بنظر میرسید و همش به من چسبیده بود. تشنج های بالسام از نوع آتپیکال بود و نوعی تشنج فوکال رو نشون می داد. به همین دلیل سه تا نورولوژیست سندروم دوز رو رد کردند و مجبور شدیم تا هفت ماه دیگه برای تشخیص قطعی انتظار بکشیم. و درنهایت یکی ار نورولوژیست ها ما رو ب متخصص صرع ارجاع داد. نوار مغزهای بیشتر گرفته شد و درمان با رژیم اتکین-تغییر یافته و سدیم والپروایت را شروع کردیم.بالسام نه تنها بدون تشنج شد بلکه بالسام دوباره سرحال شد و رشد تکاملی خودش را از سر گرفت.
سه نوع کلی رژیم درمانی در رابطه با درمان سندروم دوز وجود دارد.
1- رژیم کتوژنیک: رژیم با چربی بالایی است که برای تشنج های مقاوم به درمان استفاده میشود. رژیم شناخته شده ای در حوزه درمان تشنج است زیرا برای درمان تشنج های صرعی با تعداد در حال افزایش استفاده میشود.
2- رژیم اتکینز تغییریافته Modified Atkins: نکته اصلی پیاده سازی آن در این است که هیچ محدودیت مایعات یا کالری ندارد و اینکه تشویق برای مصرف چربی بیشتر بدون محدودیت مصرف پروتئین. والدین و بیماران نیاز نیست غذاها را وزن کنند یا اندازه بگیرند.
1- رژیم LGIT ( Low Glycemic Index Therapy ) : یک رژیم با چربی بالا شبیه به رژیم کتوژنیک است که برای درمان تشنج های مقاوم به درمان استفاده میشود. تاکید آن بر روی هر دو نوع کربوهیدرات و شاخص گلیسمیک کم و مقدار کربوهیدرات بر اساس نسبت اندازه و اندازه گیری خانگی است.